(met dank aan “Surviving Graves disease” en Elaine Moore)
Graves woede is een plotselinge uitbarsting van oncontroleerbare woede en het is een echt symptoom van de ziekte van Graves. De oorzaak is vaak typisch een combinatie van stress, hyper symptomen, boosheid, angst, irritatie, paranoia, “brain fog” en/of (kort) geheugenverlies. Het moment voelt alsof je brein iets absoluut plotseling niet meer aan kan en plotseling vallen we uit.
Onze woorden en acties worden compleet irrationeel, we schreeuwen, smijten met dingen of we zeggen dingen die andere mensen pijn doen. Soms kunnen we ons niet eens herinneren wat we zeiden of wat we deden. Schuldgevoelens en gevoelens van depressie volgen hierna en we voelen ons nog minder de persoon die we waren vóór Graves.
De Graves woede is op zijn hoogst als we hyper zijn, maar zelfs na bijvoorbeeld (raj) de slok, schildklieroperatie of we zijn in remissie, de potentie van Graves woede is nog steeds aanwezig. Onze schildklierwaardes kunnen optimaal lijken, maar onze geest en ons lichaam zijn nog steeds aan het herstellen, iets wat maanden of jaren kan duren.
Graves woede lijkt te worden veroorzaakt door plotselinge veranderingen in schildklierhormoonspiegels en kan optreden bij patiënten met zowel hoge als lage schildklierhormoonspiegels, bijvoorbeeld bij patiënten die worden behandeld voor hyperthyreoïdie.
Graves woede verwijst naar de gevoelens van prikkelbaarheid die er soms toe leiden dat patiënten met de ziekte van Graves vijandig reageren. Patiënten met de ziekte van Graves uiten typisch gevoelens van woede in omstandigheden die hen normaal gezien weinig zorgen baren. Ongepaste of overdreven reacties komen vaak voor.
Patiënten die last hebben van woedeaanvallen hebben meer kans op hartkloppingen, verhoogde hartslag, verhoogde ademhaling, blozen, verhoogde transpiratie, opvliegers en andere symptomen die de neiging hebben om de intensiteit van hun gevoelens van ergernis, woede of irritatie te verergeren.
Bètablokkers kunnen worden gebruikt om de cardiale symptomen en de symptomen van angst te verminderen. Antischildkliermedicijnen kunnen de schildklierhormoonspiegels effectief verlagen, hoewel het enkele weken kan duren voordat de effecten volledig zichtbaar zijn.
Het vermijden van stimulerende middelen, waaronder suiker, cafeïne en medicijnen die efedrine en verwante verbindingen bevatten, helpt de prikkelbaarheid te verminderen. Vitamines van het B-complex (maar deze alleen nemen in geval van een tekort), calcium en magnesium helpen het zenuwstelsel te ontspannen. Bewustwording is ook belangrijk. Als je 10 seconden de tijd neemt om na te denken voordat je reageert, kan dat je redding zijn.