In dit artikel...

    Add a header to begin generating the table of contents
    Scroll to Top

    Ongeduld en Acceptatie

    Het valt me op dat er nu zoveel mensen ongeduldig zijn. Iedereen wil snel, snel van de ziekte van Graves af, maar helaas – dat gaat niet, want het is een auto-immuun ziekte he? Je hebt je hele leven nu al alles snel kunnen doen, even stressen en dan weer volop er tegen aan. Nu houdt deze ziekte je tegen en je kunt niet meer snel alles even doen. Alles wat je ooit “effe snel” deed heeft als het ware nu een terugslag want Graves roept je dubbel en dwars terug.

    Onthou…

    Onthou dat het een poos heeft geduurd voordat Graves op je pad kwam, want je merkte af en toe wel eens een pijntje, of hoge hartslag of dat je hart even gek ging doen, maar dat ging weer over. Je merkte dat je het warm kreeg, maar dat hoorde erbij, als je wat snel, snel even wat ging doen. Je was in de overdrive- en je verwacht dat je nu Graves ook even zo kunt behandelen. Mis!

    Graves dwingt je om rust te nemen, gas terug te nemen en rust te houden. Je lichaam roept je terug.

    Wake-up call

    Luister naar je lichaam. Wees niet ongeduldig. Deze auto-immuunziekte is geen verkoudheid of een griepje! Je lichaam heeft genoeg van het gehol, de stress en alles wat daarbij hoort. Je geest en lichaam willen dat je nu rustig aan doet.

    Doe je het niet, dan word je weer keihard teruggefloten- zelfs ik merk dat nog regelmatig. Ook al zijn je waardes goed, zit je richting remissie, zelfs dan – zeker dan – moet je rekening houden met jezelf. Ga je over die grenzen heen, dan heb je een poos dat je je niet goed voelt, heel erg moe bent en verder niets meer kunt.

    Accepteer

    Kortom, accepteer dat je ziek bent. Met acceptatie komt ook de rust die je nodig hebt om je zelf in te lezen in je ziekte, om te accepteren dat je rust nodig hebt. Met de acceptatie kom je ook tot het besef dat je toch medicatie nodig hebt, want zonder medicatie lukt het (nog) niet. Met de acceptatie komt ook dat je af en toe de korte lontjes die je nog hebt, kunt weglachen en kunt zeggen: Graves had even een vonkje- ’t is nu weer over.

    Acceptatie, het moeilijkste wat er is, maar als je kunt accepteren, kun je je ziekte managen.