In dit artikel...

    Add a header to begin generating the table of contents
    Scroll to Top

    Lange termijn titratie

    Control of Graves’ hyperthyroidism with very long-term methimazole treatment: a clinical trial  https://link.springer.com/article/10.1186/s12902-020-00670-w  (gepubliceerd 14 januari 2021)

    Samenvatting van het artikel

    Achtergrond

    Langdurige behandeling met anti schildklier medicijnen is één van de opties geworden voor de behandeling van Graves’ hyperthyreoïdie. Het doel van deze studie was om de schildklierstatus te vergelijken van degenen die de behandeling met strumazol/thiamazol stopten na 12,8 jaar met degenen die de behandeling tot 24 jaar voortzetten.

    Methoden

    Negenenenenvijftig patiënten met de ziekte van Graves die gedurende 14,2 ± 2,9 jaar strumazol/thiamazol gebruikten werden gerekruteerd; 32 patiënten (54%) besloten de thiamazol behandeling te staken en 27 (46%) gaven de voorkeur aan nog meer jaren thiamazol behandeling. Alle patiënten werden gemiddeld nog 6 jaar gevolgd.

    Resultaten

    Van de 27 patiënten die de thiamazol behandeling tot 24 jaar voortzetten, werd na het zevende jaar van behandeling bij geen enkele patiënt onderdrukte serum thyrotropine (TSH) waargenomen. De serumconcentraties vrij thyroxine, triiodothyronine, TSH en TSH-receptorantilichamen bleven normaal tot aan de duur van de studie. De gemiddelde dagelijkse dosis thiamazol om het TSH binnen het referentiebereik te houden daalde geleidelijk en bereikte 2,8 ± 1,7 mg tegen 24 jaar behandeling met thiamazol.  Er traden geen bijwerkingen gerelateerd aan thiamazol op gedurende de extra jaren van behandeling. Bij 32 patiënten die stopten met thiamazol, trad  bij 6 patienten (19%) weer hyperthyreoïdie op, één verliet de follow-up en 25 (78%) bleven euthyreoïd gedurende de studie.

    Conclusies

    Concluderend kan worden gesteld dat langdurige behandeling met een lage dosis thiamazol effectief kan worden voorgeschreven, zelfs gedurende het hele leven van de patiënt, voor diegenen met Graves’ hyperthyreoïdie die geen ablatiebehandeling wensen. Goedkope, veilige en effectieve geneesmiddelen worden voorgeschreven als levenslange therapie voor sommige specifieke ziekten, zoals epilepsie, inflammatoire darmziekten en hypothyreoïdie en thiamazol kan worden toegevoegd aan de lijst van levenslange geneesmiddelen voor de controle van Graves’ hyperthyreoïdie. Tijdens langdurige thiamazol-therapie bij vrouwen in de voortplantingsleeftijd moet speciale aandacht worden besteed aan het staken van thiamazol of het overschakelen op propylthiouracil bij vrouwen die van plan zijn zwanger te worden. Het is opmerkelijk dat de uiteindelijke beslissing over de wijze van behandeling bij de ziekte van Graves wordt genomen door artsen en patiënten en dat sommigen de voorkeur geven aan definitieve behandeling van hyperthyreoïdie door ablatie boven langdurige behandeling. Bovendien zijn de bevindingen van het huidige artikel afkomstig van een enkel-centrum studie door onderzoekers met expertise in lage dosis thiamazol therapie. Verdere studies naar Anti-schildklier medicatie-behandeling op zeer lange termijn in andere klinische centra met een meer verfijnde opzet om biases te minimaliseren, zullen meer licht werpen op de werkzaamheid van deze therapiewijze bij de ziekte van Graves en wellicht andere oorzaken van hyperthyreoïdie.