In dit artikel...

    Add a header to begin generating the table of contents
    Scroll to Top

    Schildkliervermoeidheid is anders

    Wat is schildkliermoeheid? Een greep uit twee artikelen over schildkliervermoeidheid door Rachel Hill (https://www.theinvisiblehypothyroidism.com/how-thyroid-tired-is-different-to-normal-tired/) en (https://www.theinvisiblehypothyroidism.com/thyroid-patients-explain-what-thyroid-fatigue-really-feels-like/)

    Veel mensen met schildklieraandoeningen kampen met ernstige vermoeidheid. Wanneer ze dit echter aan andere mensen vertellen, wordt dit vaak beantwoord met “Oh ja, ik voel me soms ook moe.”

    Dit eenvoudige antwoord kan  enorm frustrerend zijn om te horen. Schildkliervermoeidheid (en de vermoeidheid die vaak ook met andere autoimmune gezondheidsaandoeningen gepaard gaat) is overweldigend, slopend en anders dan alle andere. Het is niet hetzelfde als ‘gewoon moe’ zijn. Schildkliervermoeidheid wordt vaak beschreven als een algehele uitputting van elke centimeter van het lichaam; alsof je een dood gewicht met je meesleept.

    Het is niet ‘ik heb laat geslapen en ben een beetje groggy vandaag’ vermoeidheid, het voelt alsof je in slaap zou kunnen vallen iedere keer als je met je oogleden knippert. Wanneer je oogleden zo zwaar zijn dat het gevaarlijk is om te gaan autorijden.

    Wanneer de trap oplopen zo’n moeilijke opgave is, dat je ongeveer een half uur van tevoren moet plannen om naar boven te gaan, om je daar lichamelijk op voor te bereiden.

    Veel schildklierpatiënten worden ’s morgens wakker en voelen zich, hoe goed ze ook geslapen hebben, nooit fit. Ze worden vaak nog vermoeider wakker.

    Het is anders dan ‘ik ben laat opgebleven en daardoor moe’

    Opblijven na een bedtijd waarvan je weet dat het niet verstandig is en je de volgende dag een beetje suf voelen, kan ongemakkelijk zijn en je naar een energiedrankje doen grijpen, maar het is een keuze en iets dat kan worden vermeden. Het is ook onwaarschijnlijk dat het een slopende vermoeidheid wordt.

    Het is anders dan ‘ik heb de nacht doorgefeest moe’

    De hele nacht doorfeesten en ’s morgens vroeg in bed kruipen, een paar uur later wakker worden en je dan slecht voelen (vooral als je gedronken had), maar je bent nog steeds in staat om te functioneren. Je zou misschien een beetje spijt hebben van je keuzes, maar het zou je er niet van weerhouden het opnieuw te doen omdat je toch genoot die nacht. Je zou nog wel kunnen bewegen en functioneren als anders.

    Het is anders dan ‘katerig moe’

    Een kater hebben is onaangenaam, maar mensen zullen toch genoeg drinken om zichzelf weer in die toestand te brengen, terwijl niemand er bewust voor zou kiezen om de zwaarte van schildkliervermoeidheid te ervaren. Een kater kan een smerig en futloos gevoel geven, maar de meeste mensen zijn er binnen maximaal twee dagen wel overheen – en je hebt de positieve kant van “het was het waard voor de leuke tijd die je hebt gehad.”

    Het is anders dan ‘ik ben moe want ik heb te hard / te veel gesport’

    Veel mensen zijn wel eens aan een nieuwe trainingsroutine begonnen, misschien iets te hard en te snel, en voelden al snel de effecten van spierpijn na de training. U kent het gevoel – pijnlijke spieren die stijf aanvoelen als u ze beweegt en alsof ze erg gekneusd zijn. Deze vorm van vermoeidheid, die meestal 24 tot 72 uur na de training optreedt, heeft niet veel gevolgen omdat het alleen de spieren betreft en misschien een lichte algemene vermindering van energie, maar het is geen belemmering  om normaal te functioneren. En met ‘inspanningsmoe’ weet je dat je er ook baat bij hebt. Of het nu gaat om een betere conditie of een strakker lichaam.

    Helaas biedt ‘schildkliermoe’ niet zulke voordelen. Sterker nog, schildkliervermoeidheid belemmert veel mensen om überhaupt te kunnen sporten.

    Het is anders dan ‘zwangerschapsmoe’

    Tijdens zwangerschap kun je je moe voelen, maar het is lang niet zo erg als ‘schildkliermoe’. Je kunt pijnlijke voeten hebben, de hele dag door geeuwen en vaak/vaker een middagdutje doen, maar het is een andere vermoeidheid dan ‘schildkliervermoeidheid”.

    Het is anders dan ‘net een nieuwe ouder moe zijn’

    Ouderschap is zwaar. Het vergt veel fysieke en mentale energie. Er zijn slapeloze nachten, vroege ochtenden en er worden hoge eisen aan je gesteld die moeilijk vol te houden zijn. Volgens sommigen  komt ‘nieuwe ouder zijn moe’ het dichtst in de buurt van ‘schildklier moe’, maar het is toch iets anders.

    Schildkliermoeheid beïnvloedt de hersenfunctie op een zwaardere manier – het leidt vaak tot hersenmist, verminderd cognitief vermogen en vergeetachtigheid die wel eens wordt vergeleken met dementie. Schildkliervermoeidheid voelt ook vaak aan alsof u griep heeft, waardoor uw vermogen om u in het huis te bewegen of eenvoudige taken uit te voeren wordt aangetast. Als u moe bent met jonge kinderen, loopt u vaak door in de wetenschap dat u ze nog moet voeden, voor ze moet zorgen en ze in leven moet houden, voordat u aan het eind van de dag in bed valt en denkt: “Oef, wat ben ik moe!”

    Helaas kan schildkliervermoeidheid u het vermogen ontnemen om eenvoudige taken voor uzelf uit te voeren, laat staan voor iemand anders.

    Schildkliervermoeidheid….

    Door stroop lopen in loden laarzen. Een douche die u zo vermoeit dat u daarna moet rusten. Willekeurig in slaap vallen in het huis van een vriend (en je daardoor onbeleefd voelen). Veertien uur slaap of vier uur slaap krijgen, en je na beide precies hetzelfde voelen.

    Schildkliervermoeidheid voelt voor mijzelf- zo moe zijn dat je niet eens kunt slapen. Deze moeheid zit diep in de botten en daardoor kun je vaak niet anders dan op de bank zitten of liggen en alleen maar voor je uit staren. Sommige mensen zijn zelfs niet in staat om te werken.

    Enkele reacties van schildklierpatienten:

    “Het is een enorme inspanning om overeind te blijven en de ene voet voor de andere te zetten, en wat motivatie betreft, het is zo veel makkelijker om ongemotiveerd te blijven. Het vergt doorzettingsvermogen en vastberadenheid om de dag door te komen, het is zo oneerlijk.”

    “Het is als een jetlag, extreem vermoeiend, je wordt erg lusteloos, je hele lichaam is uitgeput, je wilt bewegen, maar je kunt het gewoon niet.”

    “Extreem slopende uitputting, het is voorbij het stadium van moe zijn. Geen enkele hoeveelheid slaap kan het verhelpen. Geen energie om zelfs maar op te staan onder de douche en als je dat doet moet je weer gaan zitten! Het is zo vreselijk dat het pijnlijk is, spieren schreeuwen naar me en mijn botten doen pijn. Dit is niet gewoon moe zijn!”

    “Het is alsof iemand je volle batterijen heeft verwisseld met lege”

    Hoe zouden jullie je schildkliervermoeidheid omschrijven?