https://www.restartmed.com/selenium-thyroid/
De gids om op een natuurlijke manier je schildkliergezondheid te verhogen met selenium
Dr Westin Childs 7 september 2022
Suppleren met selenium kan een manier zijn om de schildklierfunctie op een natuurlijke manier te verbeteren. Of je nu al eerder van selenium hebt gehoord (of dat dit je eerste keer is), je vindt hier alle informatie die je nodig hebt om met dit micronutriënt aan de slag te gaan.
Vandaag komt aan bod:
– Of je wel of niet selenium moet gebruiken
– Hoe je het correct gebruikt als je het doet (en welke dosis je moet nemen)
– Voor welke bijwerkingen je moet oppassen als je het gebruikt (en hoe je toxiciteit kunt voorkomen)
– Hoe het te combineren met andere voedingsstoffen om de effectiviteit te verbeteren
Selenium & schildklierfunctie
Selenium is een micronutriënt dat sterk betrokken is bij een goede werking van de schildklier (naast andere zeer belangrijke functies). Selenium is zelfs sterk geconcentreerd in de schildklier en het bevat per gram weefsel het meeste selenium dan welk ander orgaan in uw lichaam dan ook.
Maar wat is selenium precies en hoe helpt het de schildklier?
Selenium is een essentieel sporenelement dat nodig is voor het goed gedijen van het menselijk lichaam. Het is belangrijk omdat het een deel vormt van verschillende belangrijke eiwitten in het lichaam, bekend als selenoproteïnen.
Deze eiwitten, die selenium nodig hebben om te functioneren, helpen het lichaam schildklierhormoon te produceren, de schildkliercellen te beschermen tegen celschade door anti-oxidanten te produceren, en die het lichaam te helpen schildklierhormoon af te breken en te gebruiken (schildklierconversie) (1).
In essentie:
Selenium en selenoproteïnen stellen de schildklier in staat om voldoende schildklierhormoon te produceren, terwijl ze zichzelf beschermen tegen schade door vrije radicalen en verstoring van het immuunsysteem(2). Een tekort aan selenium is in verband gebracht met schildklierverstoring, symptomen van hypothyreoïdie, ontregelde schildklierwaardes, een verhoogd risico op het ontwikkelen van Hashimoto’s, enzovoort.
Er is grote belangstelling voor het evalueren van selenium bij patiënten sinds werd ontdekt dat seleniumtekort een omkeerbare oorzaak is van schildklieraandoeningen (3) en het aanvullen met selenium kan helpen bij veel verschillende schildklieraandoeningen. .
Selenium kan helpen schildklierantistoffen te verlagen (vnl Hashimoto’s, maar ook Graves)
Een tekort aan selenium doet meer in het lichaam dan alleen het remmen van de schildklierfunctie.
Het is zelfs aangetoond dat een tekort aan selenium kan leiden tot directe schade aan de schildklier. Dit proces vindt plaats door een terugkoppeling in het lichaam die resulteert in een hoog TSH en de ophoping van waterstofperoxide in de schildklier. Omdat selenium fungeert als een anti-oxidant (nodig om waterstofperoxide te neutraliseren), zijn lage seleniumniveaus niet voldoende om de waterstofperoxide te verwijderen.
Waterstofperoxide hoopt zich dan op in de schildklier, wat leidt tot fibrose (littekenvorming) en schade aan de schildkliercellen. Deze cyclus zou versneld worden door het gebruik van jodiumsupplementen bij mensen met een jodiumtekort en zou een van de redenen kunnen zijn waarom het gebruik van jodium de ziekte van Hashimoto kan “stimuleren” (4).
Het is niet noodzakelijk de jodium op zich, maar eerder het gebruik van jodium zonder ook selenium te gebruiken.
In verschillende studies is aangetoond dat het gebruik van selenium bij thyreoïditis van Hashimoto kan leiden tot een vermindering van schildklierantilichamen (5).
Deze studies zijn echter inconsistent, waarbij sommige studies een verbetering laten zien en andere geen verbetering (6).
Betekent dit dat selenium moet worden vermeden als u Hashimoto heeft?
Niet noodzakelijkerwijs, maar het betekent wel dat u uw schildklierantistoffen goed in de gaten moet houden als u besluit het te gebruiken.
Het is mijn ervaring dat het gebruik van selenium, indien gecombineerd met jodium en andere voedingsstoffen zoals zink, de schildklierantilichamen soms kan verminderen.
Dit is veilig te doen zolang geen te hoge doses worden gebruikt en indien seleniumsupplementen van hoge kwaliteit gebruikt worden.
Tekenen van Seleniumtekort
Is het mogelijk om een lager dan normaal seleniumgehalte te hebben? Het antwoord is ja. Als mensen krijgen we selenium voornamelijk binnen via het voedsel dat we consumeren. En de seleniumconcentratie is afhankelijk van het soort voedsel en de grond waarin het is verbouwd. Deze combinatie kan ons een tekort opleveren, doordat:
#1. De bodem steeds minder voedingsstoffen bevat naarmate we meer en meer gewassen verbouwen.
#2. Het westerse dieet (het standaard dieet van de meeste Amerikanen) heeft de neiging om veel geraffineerde en bewerkte voedingsmiddelen te gebruiken die niet noodzakelijkerwijs de juiste samenstelling vitaminen en mineralen bevatten.
Sterk bewerkte en geraffineerde voedingsmiddelen bevatten veel verzadigde vetten, kleurstoffen, chemische additieven en conserveringsmiddelen, en zijn verstoken van essentiële voedingsstoffen (7).
Dus, als je de standaard ongezonde voeding consumeert is de kans groot dat je een tekort hebt. En als je gezond eet, is er reden om aan te nemen dat zelfs gezonde voeding suboptimale hoeveelheden micronutriënten bevat. Beide scenario’s kunnen resulteren in lagere seleniumniveaus dan normaal, die nodig zijn voor de schildklierfunctie en die symptomen kunnen veroorzaken.
Symptomen van seleniumtekort zijn onder meer
– Stoornissen van de schildklier (inclusief een verhoogd risico op Hashimoto’s en Hypothyreoïdie)
– Haaruitval (onafhankelijk van schildklierfunctie)
– Verzwakt immuunsysteem
– Vermoeidheid
– Spierpijn
– Trage stofwisseling
– Tekorten aan andere mineralen (zoals magnesium, zink en ijzer)
De aanwezigheid van een of meer van deze symptomen kan een vroege waarschuwing zijn dat je een tekort hebt aan deze microvoedingsstof. Maar zelfs als je een tekort hebt, kun je de situatie gemakkelijk “oplossen” met supplementen.
Hoe suppleer je met Selenium?
Selenium is zowel in organische als in anorganische vorm beschikbaar. De organische vormen van selenium (selenomethionine en selenocysteïne) worden over het algemeen beter geabsorbeerd dan andere vormen en verdienen de voorkeur als supplement.
Selenium binnenkrijgen kan via de voeding of via extra supplementen.
Kort wordt ingegaan op enkele voedingsmiddelen die selenium bevatten en daarna kunnen we bespreken hoe we dit op de juiste manier kunnen aanvullen met vrij verkrijgbare supplementen.
Selenium is sterk geconcentreerd in bepaalde voedingsmiddelen, waaronder:
– Vleesproducten
– Vis
– Pasta of rijst
– Brood
– Granen
– Bonen en noten (vooral paranoten)
Van bepaalde gewoontes zoals roken en het consumeren van alcohol en koffie is aangetoond dat ze het seleniumgehalte verlagen (8), zelfs als u voldoende selenium binnenkrijgt via de voeding.
Is het beter om je selenium uit je voeding te halen dan om supplementen te nemen?
Het antwoord is niet eenduidig, maar volgens dr Westin Childs is het het beste om een combinatie van beide te gebruiken. In veel gevallen is het zeker mogelijk, maar niet haalbaar, om elke dag een compleet scala aan voedingsstoffen uit je voeding te halen. Het is mogelijk, maar het vereist de consumptie van gezond voedsel dag in dag uit en het werkt in de veronderstelling dat je je altijd strikt aan je dieet houdt.
Veel praktischer is seleniumsuppletie te combineren met een dieet om waar mogelijk seleniumrijke voedingsmiddelen proberen toe te voegen.
Maar hoe zit het met de dosering?
De aanbevolen hoeveelheid is ongeveer 50-70mcg per dag voor volwassenen (9).
Supplementen moeten ten minste deze hoeveelheid bevatten en kunnen zelfs oplopen tot 400mcg per dag (hoewel deze dosis niet voor iedereen wordt aanbevolen).
Een veilige supplement dosis ligt ergens tussen 50 en 200 mcg per dag en het wordt over het algemeen aangeraden de gulden middenweg te nemen, dus 100 mcg per dag.
Overdosering en toxiciteit van selenium
Sommige supplementen hebben een zeer kleine kans op toxiciteit, terwijl andere schadelijk kunnen zijn als ze in grote hoeveelheden worden ingenomen. Niet alle supplementen die worden verkocht zijn veilig te gebruiken. Selenium zit ergens in het midden. Het is veilig als het in kleine hoeveelheden wordt gebruikt, maar het is theoretisch mogelijk om een overdosis te nemen als het verkeerd wordt gebruikt.
Maar zelfs met het risico van overdosering is het eigenlijk nog steeds vrij moeilijk om die niveaus te bereiken. Dus, hoewel het risico van toxiciteit en overdosering reëel is, is de kans dat je aan die toxische dosis komt zeer onwaarschijnlijk.
Hoewel echte toxiciteit zeldzaam is, kan het zijn dat je seleniumsupplementen misschien niet “verdraagt” wanneer je ermee begint.
Intolerantie voor het supplement kan betekenen dat je overgevoelig bent voor selenium of dat je het supplement gewoon niet nodig hebt (je hebt geen tekort).
Symptomen van seleniumintolerantie kunnen zijn:
– Diarree
– Vermoeidheid
– Haaruitval
– Gewrichtspijn
– Verkleuring van de nagels
– Misselijkheid
Als u begint met het nemen van selenium en u merkt een van deze symptomen dan kunt u beter uw dosis verminderen of helemaal stoppen met het nemen van het supplement. Zelfs als u deze symptomen ervaart, zouden ze moeten verdwijnen binnen 3-4 maanden nadat u bent gestopt met het nemen van het supplement.
Selenium combineren met zink en andere schildklierversterkers
Over het algemeen hebben mensen niet alleen een tekort aan één mineraal of voedingsstof. Dit is omdat het gedrag dat leidt tot tekorten (zoals dieet, roken of alcoholgebruik) de neiging heeft om meerdere tekorten van mineralen te beïnvloeden.
De kans op een geïsoleerd seleniumtekort (of een suboptimaal seleniumniveau) zonder andere tekorten, is dus zeer ongebruikelijk. Daarom combineren aanbieders en supplementenbedrijven voedingsstoffen vaak tot één groot supplement. Dit kan echter gevaarlijk zijn, omdat je er ook voor moet zorgen dat je voldoende (een voldoende hoge dosis) van elke voedingsstof binnenkrijgt om effectief te zijn.
Daarnaast is het ook belangrijk om te begrijpen dat het soms geen goed idee is om geïsoleerde voedingsstoffen alleen in te nemen. Dit gebeurt ook niet in de natuur en ook niet hoe je lichaam gewend is voedingsstoffen binnen te krijgen. Wanner voeding wordt geconsumeerd krijg je meerdere voedingsstoffen, fytochemicaliën, antioxidanten en vitaminen binnen, die allemaal samen komen.
Geïsoleerde suppletie van hoge doses voedingsstoffen zoals jodium kan leiden tot aandoeningen zoals de ziekte van Hashimoto, maar het nemen van jodium met selenium lijkt te beschermen tegen dit probleem.
De moraal van het verhaal?
Het is waarschijnlijk geen goed idee om geïsoleerd hoge doses selenium in te nemen, en het is ook niet zo effectief als het combineren van selenium met andere voedingsstoffen.
Het combineren van selenium met schildklier-bevorderende voedingsstoffen zoals zink, vitamine A, jodium, en vitamine E lijkt ook betere resultaten te bevorderen.
Zal Selenium helpen bij Hyperthyreoïdie?
We hebben al vastgesteld dat het gebruik van selenium kan helpen om de schildklierfunctie te verbeteren bij mensen die lijden aan Hashimoto’s en Hypothyreoïdie, maar hoe zit het met mensen met Hyperthyreoïdie?
De ziekte van Graves, de primaire oorzaak van hyperthyreoïdie, is het gevolg van een auto-immuunziekte. Hoewel de symptomen van hyperthyreoïdie sterk verschillen van die van hypothyreoïdie, is de onderliggende etiologie (d.w.z. de oorzaak) van zowel Graves’ als Hashimoto’s het gevolg van een verstoord immuunsysteem.
Wetende dat selenium betrokken is bij de immuunfunctie is het logisch, en we zouden verwachten, dat het gebruik van selenium voor beide aandoeningen gunstig kan zijn. En dit is wat we zien in sommige klinische studies.
Deze studies hebben aangetoond dat het gebruik van selenium, gelijktijdig met anti-schildklier medicijnen zoals strumazol/thiamazol, helpt om de schildklierhormoon homeostase te “herstellen” (13).
Eenvoudig gezegd:
Seleniumsuppletie, indien gebruikt samen met conventionele therapieën, helpt de schildklierfunctie weer normaal te krijgen bij mensen met Graves.
In dit onderzoek kregen patiënten 200 mg selenium per dag in combinatie met hun huidige anti-schildkliermedicatie en werden ze beoordeeld op veranderingen in hun schildkliertests en hun symptomen.
Ze ontdekten dat het gebruik van selenium hielp om de schildklier waardes weer normaal te krijgen en dat patiënten die selenium innamen lagere scores hadden voor angst en depressie.
Met dit in gedachten lijkt het erop dat ongeacht de oorzaak van de schildklieraandoening in uw lichaam, het gebruik van selenium gunstig kan zijn.
Er zijn ook andere lopende studies om te bepalen hoe effectief seleniumsuppletie is voor de ziekte van Graves (14) waarover u hier kunt lezen.
Kan selenium samen met Levothyroxine (& andere schildkliermedicijnen) worden gebruikt?
Een vraag die patiënten altijd hebben als het gaat om medicijnen en supplementen is of ze die wel of niet samen met hun schildkliermedicatie kunnen innemen. Deze verwarring komt voort uit het feit dat Levothyroxine zo vluchtig is en veel stoffen interfereren met de absorptie ervan.
Maar laat dat u niet afschrikken om supplementen of andere medicatie te gebruiken!
Het is volkomen veilig om selenium met Levothyroxine te combineren, zolang je ze niet allebei tegelijk inneemt.
Zolang u selenium minstens 60 minuten na het innemen van uw schildkliermedicatie inneemt, zou het goed moeten gaan en kunt u er zeker van zijn dat het de absorptie niet zal verstoren.
Als u zich zorgen maakt, kunt u het nog verder uitstellen tot 2 uur of langer.
Selenium kan ook gelijktijdig gebruikt worden met anti-thyroïd medicijnen in gevallen van hyperthyroïdie en Graves’.
Dezelfde logica geldt, maar zorg ervoor dat je selenium en je andere medicatie niet tegelijk inneemt.
Selenium kan ook veilig worden gebruikt in combinatie met andere voedingsstoffen zoals zink, ijzer, biotine, enzovoort.
Conclusie
Selenium is een belangrijk micronutriënt waarvan u genoeg MOET hebben om uw schildklier goed te laten functioneren.
Het gebruik van selenium kan uw schildklier op talloze manieren helpen, waaronder het verbeteren van de conversie van T4 naar T3, het stimuleren van de productie van schildklierhormoon, en het in balans brengen van uw immuunsysteem.
Supplementen met selenium zijn veilig en effectief voor mensen met zowel hyperthyreoïdie als hypothyreoïdie (inclusief Hashimoto’s en Graves’).
Let er bij het gebruik van selenium op dat u niet een te hoge dosis gebruikt, omdat er een klein risico op toxiciteit bestaat.
Serumtesten zijn mogelijk geen betrouwbare manier om selenium in uw lichaam te bepalen, omdat uw schildklier de neiging heeft deze voedingsstof te concentreren.
U kunt normale serumniveaus hebben, maar lage niveaus in uw schildklier zelf.
U kunt selenium veilig innemen met schildkliermedicatie of met anti-schildkliermedicatie in het geval van de ziekte van Graves.
Het gebruik van selenium is een geweldig middel om uw schildklier op natuurlijke wijze te verbeteren en iets waar alle mensen met een schildklieraandoening zich bewust van moeten zijn.