En hier is ook het eerste geheim: als je je gezondheid wilt verbeteren en je ziekte van Graves en hyperthyreoïdie wilt verhelpen, moet je voldoende slapen, hoe dan ook!
Slapeloosheid (of onvermogen om te slapen) als gevolg van de ziekte van Graves en/of hyperthyreoïdie is een veelvoorkomend symptoom voor mensen die lijden aan de bovengenoemde aandoeningen. Secundaire slapeloosheid (die het gevolg is van een medische aandoening) wordt gekenmerkt door één of enkele van de volgende symptomen:
– moeilijk in slaap vallen
– ’s nachts wakker worden en niet meer in slaap kunnen komen
– ’s morgens te vroeg wakker worden
– zich ’s morgens moe voelen, d.w.z. slechte slaapkwaliteit
Een van de redenen voor deze slapeloosheid zijn natuurlijk de hoge cortisolspiegels, en zoals u kunt raden worden die veroorzaakt door stress – chronisch of acuut. Stress en angst kunnen de belangrijkste reden zijn voor je onvermogen om te slapen en ’s nachts op te laden.
Het is wetenschappelijk bewezen dat slaaptekort ook kan leiden tot verwardheid, depressie, hallucinaties, hartproblemen, trillende handen, verhoogde stresshormoonspiegels, hoofdpijn, en in bepaalde gevallen zelfs tot psychose. In een studie uit 1999 werd ook vastgesteld dat slaaptekort de activiteit op de hypothalamus-hypofyse-bijnier-as verhoogt (die de reacties op stress controleert en lichaamsfuncties regelt zoals de spijsvertering, het immuunsysteem, de stemming, seks of energiegebruik) terwijl het de groeihormonen onderdrukt. Het spreekt voor zich dat bij mensen met hyperthyreoïdie de activiteit van deze HPA-as al te actief is!
Kortom, slaaptekort is zeer ernstig en heeft talrijke gevolgen voor de gezondheid, vooral voor mensen die lijden aan de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie!
Hoge cortisolspiegels ’s nachts. Het hebben van hoge cortisolspiegels kan slapeloosheid veroorzaken (1). En de beste manier om vast te stellen of iemand hoge cortisolspiegels heeft, is door te testen. Dit is een van de nadelen van serumtesten voor cortisol, omdat het een test met één monster betreft, die meestal overdag wordt uitgevoerd. Met een speekseltest kunt u de cortisolwaarden ’s morgens, ’s middags, ’s avonds en vlak voor het slapengaan meten om een volledig beeld te krijgen van wat er met de bijnieren aan de hand is. Hoge cortisolspiegels ’s morgens kunnen ook de slaap belemmeren, en is iets om op te testen als u zonder problemen in slaap kunt vallen, maar voortdurend midden in de nacht wakker wordt en niet meer in slaap kunt vallen.
Cortisol reageert op stress en ontstekingen, dus als iemand hoge cortisolspiegels heeft, is het belangrijk de hoofdoorzaak van deze problemen aan te pakken. Stress is een van de grootste factoren, en talrijke studies tonen een correlatie aan tussen stress en slapeloosheid (2) (3).
Maar omdat voldoende slaap uiterst belangrijk is, wordt aangeraden om iemand die ’s nachts hoge cortisolspiegels heeft, iets te nemen om de cortisolspiegels te helpen verlagen. Een supplement dat hier meestal bij kan helpen is fosfatidylserine (4). Dus iemand met hoge nachtelijke cortisolwaarden dit laten nemen voordat hij naar bed gaat, en nogmaals als hij midden in de nacht wakker wordt. De kruiden ashwagandha (uitkijken bij Graves) en rehmannia kunnen ook helpen om hoge cortisolspiegels bij sommige mensen te verlagen. Een onevenwichtige cortisolspiegel wordt echter meestal veroorzaakt door chronische stress, dus hoewel het nemen van supplementen op een tijdelijke basis prima is, is het ook belangrijk om iemands vaardigheden om met stress om te gaan te verbeteren, en om dit te bereiken is het aan te raden één of meer stressmanagementtechnieken dagelijks toe te passen.
Reactieve Hypoglykemie. Problemen met de bloedsuikerspiegel kunnen leiden tot slapeloosheid. Dit schijnt vaker voor te komen bij reactieve hypoglykemie. Wanneer dit het geval is, kan het vaak al helpen om het dieet aan te passen, waardoor iemand beter zal slapen. Als de onevenwichtigheid van de bloedsuikerspiegel te wijten is aan een tekort aan chroom, dan is naast een goede voeding meestal ook een supplementatie met chroom nodig. Het kruid gymnema kan ook helpen bij de bloedsuikerspiegel, en kan daarom gunstig zijn wanneer een verstoorde bloedsuikerspiegel de oorzaak is van slapeloosheid. Maar als iemand reactieve hypoglykemie heeft, moet hij beginnen met het eten van een dieet dat uit volwaardig voedsel bestaat, geraffineerd voedsel en suikers schrappen, en proberen niet te lang niet te eten om de bloedsuikerspiegel stabiel te houden.
Verminderde Melatonine. Melatonine is een hormoon dat door de pijnappelklier wordt aangemaakt, en een zeer belangrijke rol speelt bij het in slaap komen. Terwijl cortisol ’s morgens stijgt en in de loop van de dag daalt, begint het melatoninegehalte meestal later op de dag te stijgen, en zou het de hele nacht op het hoogste niveau moeten zijn, voordat het ’s morgens vroeg daalt. Als iemand ’s nachts een verminderde hoeveelheid melatonine heeft, kan het innemen van een melatoninesupplement de persoon vaak helpen beter te slapen. Studies tonen bijvoorbeeld aan dat melatonine kan helpen bij leeftijdsgebonden slapeloosheid (5), omdat de melatonineproductie normaal gesproken afneemt naarmate we ouder worden.
Maar hoewel leeftijd een factor kan zijn, is het meestal niet de belangrijkste factor, en moet uiteindelijk de oorzaak van de verminderde productie van melatonine worden aangepakt. De melatonineproductie is het grootst in het donker, en daarom is het belangrijk om in een kamer te slapen die helemaal donker is, en de televisie niet aan te hebben staan als u probeert in slaap te vallen. Er is ook enig bewijs dat frequente blootstelling aan EMV’s de productie van melatonine kan beïnvloeden, hoewel dit nog steeds controversieel is. Er moet echter meer onderzoek worden verricht naar de mogelijke negatieve effecten van EMV’s op het melatonineniveau.
Melatonine en de gezondheid van de schildklier
Wat is het verband tussen melatonine en de gezondheid van de schildklier? Zoals al eerder gezegd is, wordt melatonine afgescheiden door de pijnappelklier, en dit is ook een bron van thytrophin-releasing hormone (TRH), dat er op zijn beurt voor zorgt dat het lichaam TSH vrijgeeft, dat het signaal geeft voor de afscheiding van schildklierhormoon. Maar melatonine kan ook een direct effect hebben op de productie van schildklierhormoon door het TSH te stimuleren (11). Uit een onderzoek onder perimenopauzale en menopauzale vrouwen is gebleken dat een inname van 3 mg melatonine gedurende drie tot zes maanden de schildklierhormoonspiegel kan verhogen (12). Dus hoewel de meeste gevallen van hypothyreoïdie worden veroorzaakt door Hashimoto’s thyreoïditis, moet men ook rekening houden met de invloed van melatonine op de gezondheid van de schildklier.
(Net als bij biotine (B7 en/of B8) dus, kan melatonine er voor zorgen dat er een valse schildklierwaarde ontstaat, en dan meer bij de TSH- terwijl biotine ervoor zorgt dat een valse schildklierwaarde ontstaat bij de FT4)
Omdat melatonine de productie van schildklierhormoon kan verhogen, kunnen mensen met hyperthyreoïdie en de ziekte van Graves zich afvragen of ze melatoninesuppletie moeten vermijden. Als iemand met hyperthyreoïdie een tekort aan melatonine heeft, dan zal het innemen van een melatoninesupplement waarschijnlijk geen problemen opleveren. Aan de andere kant, als iemand geen tekort aan melatonine heeft maar er toch voor kiest om melatonine supplementen te nemen, dan kan dat de hyperthyroïdie symptomen versterken. Denk hierbij aan wat eerder is gezegd over het aanpakken van de oorzaak van het melatonine tekort, want zelfs als iemand een hypothyreoïdie heeft, wil hij niet langdurig afhankelijk zijn van melatonine supplementen.
Kan Melatonine een auto-immuunziekte veroorzaken of verergeren?
Sommige mensen zijn bezorgd dat het nemen van melatonine een auto-immuunziekte kan verergeren, en dus misschien moet worden vermeden door mensen met de ziekte van Graves en Hashimoto’s Thyroiditis. De belangrijkste reden voor deze bezorgdheid is te wijten aan een klinische studie in 2007 met patiënten met reumatoïde artritis (13), waaruit bleek dat het dagelijks innemen van 10 mg melatonine de concentratie van sommige ontstekingsindicatoren, zoals de erytrocytensedimentatie (ESR), verhoogde. Dezelfde studie toonde echter aan dat melatonine geen toename van pro-inflammatoire cytokines veroorzaakte. Bovendien ontwikkelde een patiënt in 1997 auto-immuun hepatitis nadat hij melatonine had genomen voor de behandeling van slapeloosheid (14). Natuurlijk kon niet worden bewezen dat het melatoninesupplement de oorzaak was van de auto-immuunziekte. Een recent overzichtsartikel toonde aan dat bij de meeste auto-immuunziekten melatonine wel degelijk van nut was (15). De auteur concludeerde met de suggestie dat endogene melatonine belangrijk kan zijn bij het voorkomen van de ontwikkeling van auto-immuunziekten, en dat het nemen van melatoninesupplementen gunstig kan zijn bij de behandeling van auto-immuunziekten..
Hopelijk is het nu beter te begrijpen welke rol melatonine speelt. Hoewel een tekort aan melatonine slapeloosheid kan veroorzaken, kan het ook leiden tot andere gezondheidsproblemen. Een laag melatonineniveau kan een negatief effect hebben op de gezondheid van het immuunsysteem, kan leiden tot een verminderde botdichtheid, kan GERD-reflux veroorzaken, en kan leiden tot een afname van het schildklierhormoon. Er is ook een verband tussen melatonine en de hormonen oestrogeen en progesteron. Hoewel aanvulling met melatonine soms nuttig kan zijn, moet het uiteindelijke doel zijn om vast te stellen wat de oorzaak is van het melatoninetekort.
Progesteron tekort. Een laag progesterongehalte kan ook de slaapkwaliteit verstoren. Progesteron heeft een slaapinducerend of hypnotiserend effect en is een krachtige ademhalingsstimulator die in verband wordt gebracht met een afname van het aantal centrale en obstructieve slaapapneu episoden (7). Andere studies tonen aan dat het in evenwicht brengen van de hormonen oestradiol en progesteron de slaap kan bevorderen (8). Veel professionals in de gezondheidszorg zullen bio-identiek progesteron aanraden voor mensen die een tekort hebben. Dit pakt echter niet de oorzaak van de lage progesteronspiegel aan, en een belangrijke factor die kan leiden tot een afname van progesteron is verzwakte bijnieren, wat meestal een gevolg is van ontregeling van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras.
Tekorten aan mineralen. Bepaalde tekorten aan mineralen kunnen ook slapeloosheid veroorzaken. Hoewel veel mensen weten dat een tekort aan magnesium slaapproblemen kan veroorzaken, is er ook een onderzoek waaruit bleek dat het innemen van zink ook zou kunnen helpen bij slapeloosheid (9). Echter, alle deelnemers namen een supplement dat bestond uit zink, magnesium en melatonine, en dus is het mogelijk dat het magnesium en/of melatonine een grotere rol speelden bij het helpen van de slapeloosheid. Dit gezegd zijnde, kan het in de meeste gevallen geen kwaad om wat magnesium te nemen vlak voor het slapengaan, en sommige mensen kunnen baat hebben bij het nemen van een kleine hoeveelheid zink.
Cafeïne. Het is geen verrassing dat de consumptie van cafeïne ook slapeloosheid kan veroorzaken. En wie later op de dag cafeïne consumeert, heeft zelfs meer kans op slaapproblemen. Uit een onderzoek is gebleken dat verschillende genen mogelijk invloed kunnen hebben op door cafeïne veroorzaakte slapeloosheid (10). Dit zou kunnen verklaren waarom de ene persoon die één kop koffie per dag drinkt slaapproblemen heeft door de cafeïne, terwijl iemand anders die meerdere koppen koffie per dag drinkt prima slaapt. Net als alles heeft cafeïne een verschillend effect op verschillende mensen. Maar mensen met slapeloosheid die regelmatig cafeïne consumeren, of dat nu in de vorm van koffie, frisdrank, chocolade of iets anders is, zouden kunnen proberen om deze bronnen ten minste een paar weken te vermijden en te kijken of ze een verbetering in hun slaap merken.
Aspartaam. Er zijn aanwijzingen dat het consumeren van aspartaam kan leiden tot slapeloosheid (11). Dit zou je moeten doen afvragen hoeveel andere kunstmatige ingrediënten en andere chemicaliën een soortgelijk effect op iemands lichaam kunnen hebben, en dus kunnen leiden tot slaapproblemen. Vermijd daarom niet alleen aspartaam, maar ook andere kunstmatige ingrediënten.
Alcoholgebruik. Te veel alcohol drinken kan de slaap ook verstoren. Bij alle doseringen veroorzaakt alcohol een vermindering van de slaaplatentie, een meer geconsolideerde eerste helft van de slaap en een toename van de slaapverstoring in de tweede helft van de slaap (12). Anderzijds zijn er mensen die beter schijnen te slapen wanneer zij alcohol drinken, hoewel talrijke deskundigen suggereren dat chronische consumptie waarschijnlijk zal leiden tot grotere slaapstoornissen in de late nacht (13).
Neurotransmitter onevenwichtigheid. Onevenwichtigheden in de neurotransmitters kunnen mogelijk leiden tot slapeloosheid. Lage serotonineniveaus worden bijvoorbeeld aangetroffen bij mensen met een depressie, en kunnen ook leiden tot slapeloosheid (14). Wanneer dit het geval is, kan het nemen van tryptofaan, wat een precursor is van serotonine, sommige mensen helpen op dit gebied (15). 5-HTP is de onmiddellijke precursor van serotonine (16), en zou daarom ook sommige mensen met slapeloosheid kunnen helpen. De reden waarom het verhogen van serotonine niveaus door het nemen van 5-HTP vaak kan helpen met slapen is omdat serotonine een precursor is van melatonine. Een lage serotonine spiegel zal dus meestal leiden tot een lage melatonine spiegel. En hoewel iemand een melatonine supplement kan nemen, doet dit natuurlijk niets voor het serotonine tekort.
Kan Valeriaan wortel helpen bij slapeloosheid?
Ik heb een paar verschillende supplementen genoemd die kunnen helpen bij slapeloosheid, waaronder fosfatidylserine, ashwagandha, en rehmannia (voor hoge cortisol niveaus), melatonine, magnesium, en 5-HTP. Valeriaanwortel is een kruid dat ook sommige mensen met slapeloosheid kan helpen (17) (18). Hoewel valeriaanwortel niet iedereen met slapeloosheid helpt, is mijn ervaring dat voor die mensen die het wel kan helpen, dit kruid ten minste een paar weken moet worden ingenomen voordat er een verschil wordt opgemerkt. Veel mensen nemen dit kruid een paar dagen, en als ze geen verandering merken stoppen ze ermee, ook al had het misschien geholpen als ze het wat langer hadden genomen. Er is ook bewijs dat kamille en passiebloem kunnen helpen bij slapeloosheid (19). Een studie die ik tegenkwam vond echter geen voordeel van een kamille-extract op de slaapefficiëntie en de totale slaaptijd bij mensen met chronische primaire slapeloosheid (20).
Samenvattend, het is gebruikelijk voor mensen met schildklier- en auto-immuun schildklieraandoeningen om problemen te hebben met in slaap vallen en/of in slaap blijven. Tal van factoren kunnen verantwoordelijk zijn voor slapeloosheid bij mensen met deze aandoeningen. Men moet rekening houden met hoge cortisol niveaus, een onbalans in de bloedsuikerspiegel, verminderde melatonine productie ’s nachts, een progesteron tekort, mineralen tekorten, cafeïne, de consumptie van aspartaam en andere chemicaliën, en een neurotransmitter onbalans. Het verhelpen van slapeloosheid kan een uitdaging zijn, maar het is essentieel voor iedereen die een optimale gezondheid nastreeft.
Eric Osansky / Svetla Bankova
http://gravesdiseasecure.com/insomnia-in-graves-diseasehyperthyroidism/ en https://www.naturalendocrinesolutions.com/articles/overcoming-insomnia-in-graves-disease-and-hashimotos-thyroiditis/
[1] (1): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11502812
[2] (2): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2128619/
[3] (3): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7313035
[4] (4): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2170852
[5] (5): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11600532
[6] (6): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22421197
[7] Melatonin and Thyroid Health: https://www.naturalendocrinesolutions.com/articles/melatonin-thyroid-health/
[8] (7): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17168724
[9] (8): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2704917/
[10] (9): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21226679
[11] (10): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22754043
[12] (11): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17684524
[13] (12): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23347102
[14] (13): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2775419/
[15] (14): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17984558
[16] (15): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16053244
[17] (16): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3415362/
[18] (17): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20347389
[19] (18): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17145239
[20] (19): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12391715
[21] (20): http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3198755/